Postume eerbetuiging aan Louis van Gaals geliefde overleden vrouw: Fernanda Obbes wordt na 31 jaar opnieuw geëerd in emotionele ceremonie…
Amsterdam –
In een uiterst aangrijpende en respectvolle plechtigheid zal de overleden echtgenote van Louis van Gaal, mevrouw Fernanda Obbes, binnenkort opnieuw worden geëerd met een postume onderscheiding die haar naam, haar rol als moeder, echtgenote en stille kracht achter een van Nederlands grootste voetbaltrainers weer in de spotlights plaatst. Hoewel het inmiddels 31 jaar geleden is dat Fernanda het leven liet, leeft haar nagedachtenis nog altijd voort – niet alleen in het hart van Louis van Gaal en hun dochters, maar ook in de bredere Nederlandse voetbalgemeenschap.
De aankondiging van deze postume hulde heeft diepe emoties losgemaakt bij veel Nederlanders die de naam van Fernanda voornamelijk kenden als de vrouw die Van Gaal jarenlang trouw terzijde stond tijdens zijn beginjaren als trainer. Voor Louis is het een uiterst persoonlijk moment van erkenning en liefde: “Ze is misschien al 31 jaar weg, maar ze is nooit uit mijn leven verdwenen.”
—
Wie was Fernanda Obbes?
Fernanda Obbes was meer dan alleen ‘de vrouw van Louis van Gaal’. Ze was een toegewijde moeder, een intelligente en gevoelige vrouw die ver weg van de schijnwerpers een diepe invloed had op het leven van haar man en kinderen. Fernanda en Louis leerden elkaar kennen in hun jonge jaren en trouwden in 1973. Samen kregen ze twee dochters, Brenda en Renate.
Tijdens Louis’ eerste stappen als trainer bij Ajax in de jaren ’80 stond Fernanda steeds aan zijn zijde. Ze was degene die het gezin draaiende hield toen Van Gaal nachten doorbracht met het analyseren van tegenstanders. Ze was degene die hem in evenwicht hield, die hem adviseerde, die hem terugbracht naar de essentie van het leven wanneer het voetbal de overhand nam.
—
Het tragische verlies in 1994
In 1994 werd het gezin Van Gaal getroffen door een allesverwoestende klap: Fernanda werd ernstig ziek. Na een slopende periode overleed ze, veel te vroeg, aan de gevolgen van leverkanker. Louis was op dat moment in opmars als hoofdtrainer van Ajax, en juist in de periode waarin hij sportief geschiedenis schreef, beleefde hij privé de zwaarste tijd van zijn leven.
In interviews heeft Van Gaal regelmatig gesproken over de diepe pijn van haar overlijden. “Ik heb op het hoogtepunt van mijn carrière het dieptepunt van mijn leven gekend,” zei hij eens. “Zonder Fernanda had ik Ajax nooit geleid zoals ik dat heb gedaan. Zij was mijn basis, mijn houvast.”
—
31 jaar later: een postume hulde
De postume eerbetuiging komt er op initiatief van een combinatie van de KNVB, Ajax en de gemeente Amsterdam, die samen met de familie Van Gaal een passende ceremonie hebben voorbereid. De aanleiding? Een onlangs ontdekte reeks persoonlijke brieven en dagboekfragmenten van Fernanda, waarin zij haar ervaringen en emoties tijdens Louis’ trainerscarrière optekende. De inhoud, intiem en ontroerend, liet een diepgaand beeld zien van haar persoonlijke offers, twijfels, hoop en trots.
De brieven zullen worden opgenomen in een speciaal boekwerk, getiteld “Lieve Louis: Brieven van Fernanda”, dat dit najaar zal verschijnen. Daarnaast zal haar naam worden toegevoegd aan de officiële eregalerij van Ajax, waarmee zij als eerste niet-speler of trainer wordt geëerd met een permanente plek in de clubgeschiedenis.
—
Louis van Gaal reageert emotioneel
Tijdens een besloten persconferentie liet een zichtbaar geëmotioneerde Louis van Gaal weten “diep geraakt en dankbaar” te zijn voor het initiatief. “Deze eer is niet alleen voor Fernanda,” zei hij. “Het is voor alle partners van mensen in de sport die op de achtergrond zó veel dragen, zó veel opofferen en zelden worden gezien.”
Hij vervolgde: “Ik ben haar elke dag dankbaar. Niet alleen omdat ze mij steunde, maar omdat ze mij vormde tot wie ik ben. Deze eer betekent alles voor mij, voor onze dochters, en hopelijk voor al die mensen die haar gekend hebben.”
—
Een ceremonie vol symboliek en herinnering
De ceremonie, die gepland staat op 5 augustus in de Johan Cruijff ArenA, zal worden bijgewoond door familie, oud-spelers, bestuurders en vrienden van de familie Van Gaal. De avond zal bestaan uit toespraken, muziek, beeldmateriaal uit de jaren ’70 en ’80, en de officiële onthulling van een gedenksteen met haar naam in de Ajax Legend Hall.
Daarnaast zal een kortfilm getoond worden, met getuigenissen van mensen die Fernanda kenden: buren, oud-collega’s, medestudenten en familieleden. Ook dochters Brenda en Renate zullen samen een brief voorlezen aan hun moeder, waarin zij terugblikken op haar leven en de leegte die zij achterliet.
Een bijzonder moment wordt de uitvoering van het lied “Avond” van Boudewijn de Groot, waarvan bekend is dat het Fernanda’s favoriete nummer was – een lied dat Louis naar verluidt nog steeds wekelijks speelt wanneer hij alleen is.
—
Reacties uit de samenleving
Het nieuws over de postume huldiging is met veel warmte ontvangen in binnen- en buitenland. Op sociale media delen duizenden mensen berichten onder hashtags als #EerVoorFernanda, #LieveLouis en #NooitVergeten. Ook bekende Nederlanders, van oud-voetballers tot schrijvers en politici, spreken hun respect uit voor deze eerbetuiging.
Oud-speler Danny Blind zei: “Fernanda was er altijd, ook als wij dat niet zagen. Ze hield Louis met beide benen op de grond. Deze hulde is zó terecht.”
Journalist Hugo Borst: “Eindelijk wordt de vrouw achter de man ook gezien. Dit raakt me diep.”
En van de UEFA kwam zelfs een korte verklaring waarin zij de hulde “een zeldzaam voorbeeld van menselijke erkenning” noemden.
—
Conclusie: Een eer voor de liefde, het leven en de stilte achter de schermen
In een wereld die vaak alleen de helden op het veld viert, is het eerbetoon aan Fernanda Obbes een krachtig statement: dat ware grootsheid soms verborgen ligt in kleine daden, in geduld, in steun, in liefde zonder applaus. Fernanda was geen voetbalicoon, maar ze was onmisbaar voor één van de grootste coaches die Nederland ooit heeft gekend.
Louis van Gaal toont met deze postume hulde niet alleen zijn onverminderde liefde en respect voor zijn overleden vrouw, maar ook de kracht van herinnering, trouw en erkenning.
En zo zal de naam Fernanda Obbes voortaan niet alleen voortleven in de harten van haar geliefden, maar ook in de historie van het Nederlandse voetbal – als symbool van stille kracht, van vrouw-zijn in de schaduw van roem, en van onsterfelijke liefde.
Rust zacht, Fernanda. En dank je wel.
Leave a Reply